Bugün melez kampındaki ikinci günümdü. Kulübem belli olmuştu; ancak henüz taşınmaya vaktim olmamıştı. Hala Hermes Kulübesinde kalıyordum. Bugün kulübeme ilk defa gelecektim. Bunun için çok heyecanlıydım. Kardeşlerimi sadece görmüş, sohbet etme şansı bulamamıştım. Sabah Hermes Kulübesindeki mırıldanmaların arasında uyandım. Etrafıma bakındığımda tüm gözlerin bana baktığını gördüm. Herhalde benim gitmemi bekliyorlardı. Hemen kalktım. Yüzümü bile yıkamadan toplu olan eşyalarımı kaptım ve kulübeme doğru ilerlemeye başladım. Kulübenin kapısını daha çalmadan kapı açıldı. Elim havada kalmıştı. Kapıyı açan bir kızdı. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Sarılmalı mıydım? Yoksa sadece el mi sallamalıydım? İnsan kardeşini ilk gördüğünde ne yapmalıydı ki? Ben sadece el sallayarak ''Selam kardeşim. Ben Dave.'' dedim ve içeri daldım. Boş olan ve bana ait olduğunu anladığım yatağa eşyalarımı fırlatıp ''Ee? Ne yapıyoruz şimdi?'' diye sordum. Cevap gelmeyince ''Anladım. İlk günün yorgunluğu var. Ben uyuyorum.'' dedim. ''Hop hop. Biz o kadar da tembel değiliz.'' dedi. Biraz şaşırmış bir şekilde ona döndüm ve yapmamız gerekenleri dinledim.
Ptsi Tem. 11, 2011 8:32 pm