İlk Gün...

Saçlarını yana atarak tozlu kapıyı itti.Karşısında ki kocaman heykeli gördüğünde durduğu sıçradı.Ne yani bu müzeye benzeyen dandik odada mı kalacaktı? İç geçirerek çantayı kapının arkasına fırlattı ve tüm dikkatini içerisinde bulunduğu rutubetli odaya verdi.İçi yanıyordu.Babasını şimdiden özlemişti,ondan nasıl ayrı kalabilirdi ki? Kendini heykelin hemen arkasında duran yatağa attı.Yataktan kalkan yoğun toz bulutu odanın havasına karıştı.Acaba Demeter onu neden sahiplenmemişti? Bir kusuru mu vardı ya da Demeter onu sevmiyor muydu?

Kapı hızla açıldı,karşısında tüylü toynaklarıyla onu okuldan buraya getiren Pearl duruyordu.Yüzünde her zaman ki alaycı gülümsemesi vardı ve bu Hanna'nın sinirini bozuyordu.Kafasını yana yatırdı,onu görmemezlikten geliyordu.
"Hey,nasıl hissettiğini biliyorum" dedi.Yürürken toynakları ahşap zeminde fazlaca gürültü oluşturuyordu.Hanna ağlamamak için kendini zor tutuyordu.'Şimdi olmaz' diye avaz avaz bağırıyordu.
"Hiç birşey bildiğin yok" dedi istifini bozmadan.Hanna'yı anlayamazdı ki...Onu bir tek Hera anlamış olmalıydı,onu sahiplenmişti.Kim bilir kamptaki ahmaklar arkasından nasıl gülmüşlerdi..
"Yanılıyorsun,ben küçük bir ç...." Hanna elini havaya kaldırdı."Senin hayat hikayeni dinlemek istemiyorum,yalnız kalmak istiyorum" dedi.Yanağından bir damla gözyaşı aşağıya süzüldü.Pearl hiç birşey demeden ayağa kalktı.Hanna için gerçekten endişeleniyor gibiydi.Kapıyı yavaşça kapattı.

Hanna yine yalnız başına kalmıştı.Kimsesi yoktu.Kendini rezil gibi hissediyordu.Yavaşça ayağa kalktı.Çantasından yeni kıyafetler çıkardı.Bir yerden başlayacaktı,alışacaktı.Tamam belki uzun zaman alacaktı ama zorundaydı.